Çiğ gıda daha mı dinç?

Ham besin, son dönemde sık sık gündeme geliyor. Bu besin türü bilhassa sebzelerin gıda değerlerinin kaybolmadan tüketilmesine ihtimal sağladığı için tartma taşıyor. Ancak bir takım kişilerde sindirim sistemi rahatsızlıklarına da yol açabiliyor. Bu dek bambaşka etken varken, sağlığımız için beslenmemizin ne kadarını çiğ, ne kadarını pişmiş sebzelerle karşılamamız gerekiyor?

Ham mi?

Jurnal beslenme düzeninde sıradan üç-beş porsiyon sebze tüketilmesi gerekiyor. Bunun yüzde 50-75’lik kısmının ise çiğ sebzelerden karşılanması öneriliyor. Çiğ tüketilen sebzelerin çözünmez lif içerikleri, pişen sebzelere oranla daha yüksek oluyor. Bu sayede ilk önce kabızlık gibi çoğu sindirim sistemi rahatsızlığına aleyhinde koruyucu etki gösteriyor. öte yandan sebzeler çiğ tüketildiğinde antioksidan içerikleri daha da artıyor. Bu Nedenle vücudu zararlı maddelerden arındıran ve yaşlanmayı geciktiren fitobesinlerden daha çok yararlanılıyor.

Çiğ beslenme kişide bağırsak gazı oluşturarak, kimi vakit şişlik sorunlarına da yol açabiliyor. bu nedenle özellikle karnabahar, brokoli, pırasa gibi sebzelerin ham tüketilmemesi siklet taşıyor. Lif içeriği daha yüksek olduğu için diyabet ve kolesterol hastalarına çoğunlukla ham sebze tüketmesi öneriliyor. Soğan ve sarımsak gibi sebzeler pişirildiklerinde kükürtsü yapılarında kayıp oluştuğu için faydalarını kaybediyor. böylece gastrit, ülser, reflü gibi sindirim sistemi sorunları olmayan şahısların sebzeleri ham tüketmesi gerekiyor. Patates ise kabuğa yakın kısımlarında oluşabilecek küflerin karsinojenik tesir gösterebilmesi nedeniyle çiğ tüketilmemesi gereken sebzelerin içinde yer alıyor.

Pişmiş mi?

Jurnal sebze tüketiminin en düşük yüzde 25’inin pişmiş sebzelerden karşılanması gerekiyor. Bu da sıradan bir tabak sebze yemeğine eşit geliyor. Sebzeleri pişirirken haşlama, ızgara, tencere yemeği, buharda pişirme gibi yöntemler seçim edilebiliyor. Lakin kızartma yapılırsa keza sebzeler yüksek miktarda yağ çekip, kalori değerleri yükseliyor keza de içerdikleri besin değerleri büyük oranda kayboluyor. Haşlama yöntemi ile pişirilen sebzelerde de bir takım vitamin ve mineral kayıpları olabiliyor. böylece pişirme sırasında uzun süre haşlanmaması, olası olduğu kadar diri bırakılması gerekiyor. Eğer tencere yemeği yapılıyorsa sebzelerin çiğden konması ve kavrulmaması ağırlık taşıyor. öte yandan yemeklerin kısık ateşte pişirilmesi öneriliyor. Buharda pişirme yöntemi ise en sağlıklı pişirme yöntemlerinden biri olarak kabul ediliyor. Bu yöntemde vitamin, mineral ve antioksidan kaybı asgari seviyede görülüyor.

Pişmiş sebzeler, ham sebzelere tarafından daha kolay sindiriliyor. bu nedenle sindirim güçlüğü, şişkinlik, gastrit ve ülser şikayeti olan kişilerin sebzeleri pişmiş tüketmesi tavsiye ediliyor. Domates, havuç gibi bazı sebzelerde bulunan ve bilhassa prostat kanserine aleyhinde vasilik karşılayan likopenin yararları pişirildiğinde daha da artıyor. Mümkün olan en yüksek faydanın sağlanması için bu nesil besinlerin yalnızca salatada değil, yemeklerde de kullanılması gerekiyor.

Netice

Birçok sebzenin gıda değerlerinden mümkün olan en yüksek faydayı sağlamak için ham olarak tüketilmesi gerekiyor. Oysa brokoli, karnabahar gibi sebzeler ham yenildiğinde kişide şişkinlik ve bağırsak gazı görülebiliyor. Domates, havuç gibi sebzeler ise pişirildiğinde gıda değerleri artıyor. öte yandan jurnal gıda düzeninde alınacak üç-beş porsiyon sebzenin minimum birinin pişmiş, diğerlerinin de ham olarak tüketilmesi öneriliyor. Bu şekilde çiğ ve pişmiş sebzelerin dengelenmiş biçimde alınması sağlanıyor.